Vermogen om van richting te veranderen
Thomas Wellink is Senior Adviseur Duurzaam & Innovatief Bouwen bij RVO, Rijksdienst voor Ondernemend Nederland. Daarvoor werkte hij 10 jaar als architect. Thomas ondersteunt namens RVO het Transitieteam Circulaire Bouweconomie. Met vertegenwoordigers van overheden, de bouw en GWW-sector wordt de route naar volledig circulair in 2050 uitgestippeld. Wat betekent het dan als we in 2030 halverwege willen zijn? En welke basis moet er in 2023 liggen om vanuit daar op stoom te kunnen raken?
De onzichtbare persoon
Als architect kijk ik altijd naar de schoonheid van gebouwen. Aan de ene kant vanuit de ogen van de gebruiker, aan de andere kant vanuit de ogen van elke willekeurige passant. Een derde persoon heb ik er pas veel later aan toegevoegd: de onzichtbare persoon. Deze persoon kan aan de andere kant van de wereld leven, maar het kan ook een persoon zijn van een volgende generatie, of nog verder daarna. Waar ons handelen van het hier en nu ook impact op heeft. Door vanuit die drie perspectieven te kijken bij acties die je onderneemt, krijg je een hele goede circulaire basis.
Het nieuwe normaal
Kijk je naar wat dat betekent, die transitie naar een circulaire bouweconomie in 2050, dan zie ik vooral dat dat een enorme verandering teweeg gaat brengen. Onze individuele en collectieve aanpassingen aan Corona, sterken mij dat grote veranderingen mogelijk zijn, zodra we maar met ons allen de schouders eronder zetten. Binnen korte tijd is een nieuw normaal ontstaan. Maar ook de stijgende zeespiegel en bosbranden in Australië zijn intussen het nieuwe normaal. Evenals het grondstoffentekort dat gepaard gaat met onze manier van bouwen en consumeren op dit moment.
Positieve invloed optimaliseren
Daar zou ik graag een ombuiging in willen maken. Aan de ene kant zou ik willen zeggen, vanuit het circulair denken ook, je wilt die negatieve impact zoveel mogelijk minimaliseren. Maar wat het voor mij altijd veel leuker maakt, is om die positieve impact te gaan optimaliseren. Positieve impact kan zitten in meer biodiversiteit of het opslaan van CO2. Dan heb je het over een hele andere manier van benaderen dan dat het alleen gaat om het minimaliseren van wat we allemaal slecht doen. Op het moment dat je de grote transitie waar we in zitten alleen vanuit een negatieve kijk benadert, is het heel moeilijk om ook echt die doelstellingen te behalen.
Belangrijk ingrediënt om het vermogen te laten groeien is door aandacht te geven aan de competenties en vaardigheden waar de meeste vreugde en voldoening uit wordt gehaald.
Vermogen om van richting te veranderen
Eén van de dingen die ik zou willen bepleiten, is dat je studenten van nu voorbereidt op een toekomst die erg veranderlijk is. Als ik nu de route ga uitstippelen naar 2030, dan is die nog helemaal niet zo duidelijk en moeten we grote delen daarvan nog ontdekken. We weten nog helemaal niet zo goed hoe circulair te bemeten is, laat staan welke oplossingen we allemaal gaan toepassen in 2030. Dat niet direct weten vraagt een anticiperend vermogen van die toekomstige arbeidsmarkt: Hoe gaan we daar mee om? Daarbij is het voor mij altijd belangrijk geweest om te gaan kijken: Wat zijn voor mij competenties waar ik heel veel vreugde en voldoening uit haal?
Belangrijk ingrediënt om dit vermogen te laten groeien is door aandacht te geven aan de competenties en vaardigheden waar de meeste vreugde en voldoening uit wordt gehaald. Vanuit deze zelfkennis zal blijken dat het werkveld waar deze voldoening en vreugde te behalen is, verder reikt dan die ene baan. Op deze manier bouwen we aan een toekomstbestendige generatie arbeidskrachten.
Op het moment dat je nu de arbeidsmarkt betreedt, kan je niet uitstippelen dat je 25 jaar bij dezelfde werkgever hetzelfde werk gaat doen. Daar zouden we bewustzijn over moeten creëren en mensen op moeten voorbereiden, zodat ze in die verandering mee kunnen. Op het moment dat je dat bewustzijn ergens kan planten, dan ga je nieuwe dingen zien. Zo kunnen we de uitdaging die voor ons ligt met z’n allen gaan dragen. En als we het met z’n allen kunnen gaan dragen, dan kan het echt een succes worden.
