Ontwerp circulair paviljoen
Als tweedejaars studenten bouwkunde aan Hogeschool Windesheim maakten Aron de Lange en Jonas Nijland een ontwerp voor een circulair paviljoen. Dit zal vlakbij de binnenstad van Zwolle gerealiseerd worden. Ze vertellen over het ontwerpproces en de keuzes die ze maakten.
DIDACTIEK
Prijsvraag
Samen met andere tweedejaars studenten werden we uitgekozen om mee te doen aan een prijsvraag: het ontwerpen van een paviljoen. Voor de eerste 10 jaar stond de functie van het paviljoen vast: een informatie- en ontmoetingspunt voor iedereen die betrokken is bij de vernieuwing van de Zwolse stadswijk Weezenlanden Noord. Tussen 2021 en 2031 maken oude gebouwen daar plaats voor 500 nieuwe woningen. Wat er daarna met het paviljoen zal gebeuren, is nog onbekend. Het programma van eisen vermeldde dat het een circulair paviljoen moest worden.
‘We hebben eerst het begrip circulariteit helemaal uitgedokterd, gewoon gekeken naar wat is dat eigenlijk, en wat is er allemaal mogelijk. Toen kwamen we erachter dat er zoveel mogelijk is.’
VISIE
Breed begrip
Het bouwbedrijf dat de prijsvraag had uitgeschreven was onze opdrachtgever. Die liet ons helemaal vrij. In het begin van ontwerpproces vonden we het erg lastig om richting te geven aan circulariteit in het ontwerp.
‘We hebben ervoor gekozen om 3 pijlers van circulariteit in het ontwerp te krijgen. Maar het is heel breed, je kunt daar zelf mee spelen.’
Materalisatie
- Tweedehands
- Na gebruik tweede leven
- Afgstemd op de levensduur van het paviljoen
Demontabelheid
- Demontabel
- Re-montabel
Verandering van functie
- Inrichting veranderen
- Binnenwanden veranderen
- Buitenwanden veranderen
Volgens onze visie moet het paviljoen bestaan uit materialen die tweedehands zijn of die na gebruik een tweede leven krijgen. Of uit materialen die zijn afgestemd op de levensduur van het gebouw. Het ontwerp moet demontabel zijn, zodat het paviljoen op een andere locatie met dezelfde materialen kan worden opgebouwd. En het paviljoen moet van functie kunnen veranderen. De inrichting, wanden en beeldbepalende onderdelen dienen eenvoudig aanpasbaar te zijn.
We wilden aan alle eisen voldoen, en we wilden dat ook kunnen laten zien in de modellen. We hebben ervoor gekozen om een model te maken waar je elke balk uit zou kunnen halen. Gebruik je tweedehands materialen? Laat dan ook zien waar die in het gebouw zitten en hoe. En de functieverandering van ons paviljoen is sterk.
‘Het beeld van het paviljoen blijft hetzelfde, maar je kunt echt elke wand verplaatsen.’
Meest trots op dat ons ontwerp echt gebouwd gaat worden, en dat als studentenprijsvraag, heel tof.
CURRICULUM ZELF VORMGEVEN
Durf te vragen
Het paviljoen bestaat uit een grid van kolommen met daarop een plat dak in de vorm van een luifel. Onder de luifel kan elke mogelijke indeling worden geplaatst. Toen we dat verder gingen uitwerken kregen we allerlei vragen rondom bouwfysica. Dus zijn we na de les naar onze bouwfysica-docent gestapt, en hebben gezegd: Dit is onze opdracht, kun je ons hierover iets meer informatie geven? Die heeft ons geholpen met mogelijke bouwfysische oplossingen.
Voor de hele constructie hebben we nog een uitstapje gemaakt naar een constructeur, met wie we ook hebben gespard. Als we ergens knelpunten tegenkwamen, zijn we gewoon naar een specialist gegaan, en daar hebben we gevraagd: Hoe kunnen we dit oplossen?
‘We hebben zelf steeds contact gezocht met specialisten, op de hogeschool en ook vanuit het bedrijfsleven.’
Maak keuzes
Wat wij vooral tegenkwamen, dat was keuzes maken. We zeiden dat alles kon in het paviljoen, maar voor de realisatie moet je een constructie opleveren. De opdrachtgever wil wel een eindproduct, dus je moet afwegingen maken.
We hebben ervoor gekozen om een basispakket te maken en dat helemaal uit te werken en door te rekenen, en daarnaast een soort bouwpakket mee te geven waarvoor je ook kunt kiezen voor als je andere eisen stelt aan het paviljoen.
Ons ontwerp is door de opdrachtgever bouwbedrijf Nijhuis geselecteerd als winnaar en zal in de nabije toekomst worden gerealiseerd.
‘Als je realistische projecten ziet, die nog best wel traditioneel zijn en ook circulair, dat is heel vet. Dat je praktijkvoorbeelden te zien krijgt, die aantonen: het kan dus wel.’
